Η Καππαδοκία είναι μια περιοχή στη σημερινή Τουρκία με πολύ πλούσια ιστορία και πολυποίκιλο πολιτισμό. Ο τόπος αυτός γνώρισε πολλούς και διαφορετικούς κατοίκους όπως Χετταίους, Φρύγες, Έλληνες, Παφλαγόνες, Λυκάονες, Λυδούς, Γαλάτες, Ρωμαίους, Πέρσες, Σελτζούκους και Οθωμανούς Τούρκους. Όλοι αυτοί οι λαοί προσέφεραν στο τόπο αυτό, τον πολιτισμό τους, τις παραδόσεις τους, τους θεούς τους βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στο μεγάλο μωσαϊκό της Καππαδοκικής γης.
Σε όλη την περιοχή της Καππαδοκίας από τα υπόσκαφα υπόγεια χωριά της μέχρι και τις μεγάλες πόλεις του Ικονίου, της Καισάρειας και της Νίγδης ζούσανε μέχρι και το 1924 ελληνορθόδοξοι πληθυσμοί. Πολλοί απ’ αυτούς ήταν ελληνόφωνοι με διάφορες διαλέκτους και άλλοι τουρκόφωνοι. Κάνανε σχεδόν όλα τα επαγγέλματα της εποχής, ήταν έμποροι, αγρότες και τεχνίτες οργανωμένοι σε συντεχνίες. Η κουζίνα τους ήταν και είναι ακόμη λιτή, επηρεασμένη από όλη την Ανατολή και πεντανόστιμη.
Στα πλαίσια της Συνθήκης της Λωζάνης η οποία προέβλεπε την ανταλλαγή των πληθυσμών με βάση το θρήσκευμα, οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Καππαδοκίας αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρογονική τους γη. Έτσι περίπου το 1924 ξεκίνησε η πορεία τους προς την Ελλάδα. Αρχικά κατευθύνθηκαν στο λιμάνι της Μερσίνας που βρίσκεται Νότια της Τουρκίας απέναντι από την Κύπρο και εκεί με πλοία μεταφέρθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά.
Οι Καππαδόκες φτάνοντας στη νέα πατρίδα νόμιζαν ότι τα βάσανά τους είχαν τελειώσει όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τους μεταφέρανε σε διαφορά μέρη της Ελλάδας, τελείως ακατάλληλα για κατοίκηση και πολλοί πεθάνανε από τις κακουχίες και την ελονοσία. Η εγκατάσταση και προσαρμογή τους ήταν δύσκολη καθώς οι ντόπιοι πληθυσμοί τους αντιμετώπιζαν με εχθρότητα αποκαλώντας τους τουρκόσπορους γιατί σε αυτούς έβλεπαν έναν τελείως διαφορετικό πολιτισμό από το δικό τους.
Στην Αλεξανδρούπολη ήρθαν οι Καππαδόκες πρόσφυγες από το Μιστί, τα Σίλατα, την Αξό, τα Φάρασα, κάποιες οικογένειες από το Ανταβάλ, κ.α. Στην αρχή πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στο πρώην βουλγάρικο χωριό Ιάνα και στη συνέχεια μετακόμισαν στη πόλη, οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στη εξώπολη, τη γειτονιά που ονομάζεται καραμανλίδικα. Μαζί τους έφεραν όλο τον πολιτισμό τους και πάντα διηγούνταν ιστορίες από την πατρίδα που ποτέ τους δε ξέχασαν.
